بخش دوم:
سیستم ترید واقعی (فارکس واقعی)

سیستم ترید واقعی به سادگی یعنی جمع کردن معامله گران در یک مکان تا همه بتوانند با دیگران معامله کنند. بطور سنتی و حتی تا همین امروز هم این یک محل واقعی و فیزیکی است که بازار نام دارد چه الکترونیکی بشود به آن دسترسی داشت و چه نشود. بازار از اول تاریخ محل جمع شدن خریداران و فروشندگان بوده و هست و خواهد بود.

از قدیم و تا امروز هم وقتی شما می خواهید چیزی را بخرید و یا بفروشید بهترین کار آنست که تشریف ببرید به بازاری که بورس آن چیز خاص است. علت آنست که در چنین جائی همیشه تعداد زیادی خریدار و فروشنده وجود دارند و احتمال آنکه شما به منظور خود برسید (خرید یا فروش آن چیز) از هر جای دیگر بالاتر است. علاوه بر آن به دلیل تعدد خریداران و فروشندگان یک محیط رقابتی بوجود می آید و قیمت گذاری بر اساس طبیعی آن که عرضه و تقاضا و رقابت باشد خواهد بود.

حال این چیز می تواند یک کالا مانند گندم یا نفت و یا طلا باشد که در زبان انگلیسی به آن کامادیتی (Commodity) می گویند و همچنین می تواند سهام یک شرکت (Stock) باشد و یا مبلغ معینی از یک ارز خارجی (Foreign Currency).

معامله ارزهای خارجی (Foreign Currencies Exchange) را با مخفف کردن آن کلمات در انگلیسی به (Forex) فارکس ترجمه کرده اند.

اصولا شما به دو دلیل ممکن است مایل به مبادله یک چیز با چیز دیگر باشید. یا اینکه آنچه در این معامله دریافت می کنید مورد نیاز شماست (مصرف کننده آن هستید) و یا آنکه قصد دارید از خرید آن به قیمتی کمتر از قیمت فروشتان سودی ببرید. در هر دو صورت بازار بهترین مکان برای شماست چرا که اگر مصرف کننده آن هستید می توانید فروشندگان زیادی را در بازار بیابید و با کمترین قیمت خرید کنید و اگر قصد سود بردن دارید هم به دلیل تعداد زیاد خریداران و فروشندگان احتمال موفقیت و رسیدن به سود بسیار بیشتر از وقتی است که تعداد آنها کم باشد. بد ترین حالت وقتی است که مجبور باشید فقط با یک نفر معامله کنید. در آن حالت طبیعی است که او می تواند تا حدود زیادی قیمت را به شما تحمیل کند ولی در بازار و بین خریداران و فروشندگان پر تعداد دیگر نمی تواند این کار را با شما بکند زیرا شما می توانید قیمت بهتری از دیگران بگیرید.

بیائید ابتدا راجع ارزها و بازار های ارز صحبت کنیم یعنی جائی که شما به هر یک از دو دلیل فوق می توانید یک ارز را با یک ارز دیگر معامله کنید.

معاملات ارزها یا همان فارکس واقعی در بازارهای مالی

ابتدا یک سئوال که اینجا ممکن است مطرح شود اینست که اصلا چطور می شود پول را با پول معامله کرد؟ جواب ساده است. وقتی ارزش ارزها در برابر یکدیگر تغییر می کنند پس هر ارز یک چیز مستقل است که قیمت خود را دارد (درست مثل یک کالای دیگر) و به صرف اینکه به همه آنها می توان کلمه پول را اطلاق کرد این معنا را نمی دهد که آنها یک چیز هستند همانطور که طلا و آهن هر دو فلز هستند ولی یک چیز نیستند.

مکانها و بازارهای متعددی برای معامله ارزها وجود دارند که بورس صرافی ها یکی از معمولترین آنهاست. در یک صرافی ارزها روی پیشخوان صرافی (OTC = Over The Counter) بصورت قطعی در همان نقطه مکانی و زمانی (Spot) معامله می شوند. این برای وقتی که بخواهید مبلغ محدودی ارز را مثلا به منظور رفتن به یک مسافرت خارج از کشور تهیه کنید خوب است ولی برای کسی که می خواهد از خرید و فروش ارز و نوسان قیمت آنها پول در بیاورد راه های بهتری وجود دارد اگرچه همین امروز هم عده زیادی به همین تجارت مشغول هستند.

بین بانکها از سالها قبل همیشه به دلیل نیاز مشتریانشان به ارزهای مختلف تبادل ارزها انجام می شود. زمانی این کار از طریق مکاتبات رسمی و تلفن و بعدها از طریق تلکس صورت می گرفت. به این شکل که به فرض بانک ملی ایران برای تامین نیاز یکی از مشتریانش (یک شرکت پتروشیمی به عنوان مثال) که تصمیم به وارد کردن مواد اولیه یا ماشین آلات مثلا از چین را دارد باید 800 میلیون یوآن (واحد پول چین) وجه برای فروشنده ارسال کند.

بخشی در هر بانک وجود دارد به نام قسمت خزانه داری که همانطور که از نامش پیداست مسئول نظارت بر دارائی های بانک است. اگر در خزانه داری این مقدار یوآن موجود نباشد باید آن را با ارز دیگری که بانک به مقدار کافی در اختیار دارد مثل یورو معاوضه کنند.

به این منظور اتاق معاملات ارزهای قسمت خزانه داری از بانکهای دیگری که با آنها در ارتباط است مبلغ یوروئی را که آنها برای 800 میلیون یوآن چین مطالبه می کنند را استعلام می کند و با بهترین قیمت پیشنهادی موافقت می شود.

معاملات بین بانکی ارزها در همان لحظه (Spot) و در واقع روی این پیشخوان (Over The Counter = OTC) که صفحه تلکس بود قطعی شده و ظرف 48 ساعت بطور فیزیکی مبادله این دو ارز انجام می شود.

با پیشرفت تکنولوژی الکترونیک و متولد شدن معجزه بزرگ قرن بیستم (اینترنت) چند شرکت معتبر مثل خبرگزاری رویترز اقدام به طراحی نرم افزارهائی کردند که از طریق اینترنت بانکها را به یکدیگر متصل کرد و بانکها این امکان را یافتند تا روی این پیشخوان یا سکوی جدید این کار را انجام دهند.

سکو در زبان انگلیسی Platform (پلتفرم) ترجمه می شود. پلتفرم رویترز در حال حاضر هم در اکثر بانکهای ایران وجود دارد و اتاق معاملات این بانکها و معامله گران آن یا همان دیلرها (dealers) قادر به مشاهده آن هستند.

با وصل شدن بانکها به یکدیگر روی این پلتفرمها عملا محیطی بوجود آمد که تعداد زیادی خریدار و فروشنده در یک مکان جمع می شوند که این همان بازار است و محیطی مناسب برای بوجود آمدن یک سیستم ترید واقعی که بتواند برای آن دسته که می خواهند از نوسان قیمت ارزها سود ببرند مورد استفاده قرار گیرد.

شاید کسی بگوید که این بازار یک محل فیزیکی ندارد ولی اگر دقت شود در نهایت همه معاملات روی رایانه مرکزی شرکت صاحب نرم افزار اتفاق می افتد که این مکان فیزیکی این بازار است و هیچ چیز مجازی در این بازار نیست. صرفا فناوری الکترونیک و اینترنت باعث کوتاه شدن مسافتها و سریعتر شدن کارها شده است.

نکته بسیار مهم اینست که شرکت صاحب نرم افزار از طریق نرم افزار خود فقط این قابلیت ارتباطی را فراهم می کند و بابت این خدمات از شرکت کنندگان در این بازار مبالغی دریافت می کند و قیمتها توسط خریداران و فروشندگان پیشنهاد می شوند نه توسط این شرکت.

این سیستم از طریق نرم افزار خود پنجره ای به روی بازار برای مشتری باز می کند تا مشتری بتواند قیمتهای پیشنهادی را مشاهده کرده و با بهترین آنها معامله کند یا آنکه قیمت پیشنهادی خود را در بازار بگذارد که می تواند بهترین قیمت بازار هم باشد. این بدان معناست که مثلا اگر در یک لحظه خاص اسپرد 4 باشد شما می توانید 2 تیک بالاتر از بهترین خریدار برای خرید قیمت پیشنهاد کنید و عملا با 2 تیک (همان پیپ) اسپرد معامله را انجام دهید.

درآمد شرکت صاحب نرم افزار در ابتدا بصورت یک هزینه راه اندازی و شارژ ماهانه بسیار گران قیمت بود ولی با توجه به طیف مشتریان آن (بانکها) که توان پرداخت آنرا دارند موفق به فروش خدمات خود شدند و شروع به توسعه سیستم و بهبود نرم افزارهای خود کردند.

در ابتدا مسئولین اتاق معاملات بانکها تریدرهای (Traders = معامله گران) این بازار بودند که با توجه به اینکه شغلشان ایجاب می کرد همیشه مشغول به مشاهده نوسان برابری ارزها هستند ولی با توسعه سیستم و نرم افزارها و عمومیت پیدا کردن اینترنت بین مردم عادی به تدریج امکان مشارکت همگان در این بازار فراهم شد.

اکنون به دلیل تعدد سرسام آور خریداران و فروشندگان (مردم عادی و نه فقط بانکها) حجم معاملات به حدی رسیده که شرکتهای ارائه دهنده چنین سیستمها متوجه می شوند که با حذف و یا تقلیل هزینه های راه اندازی و شارژ ماهانه و کسب یک کمیسیون از هر معامله می توانند مشتریان بیشتری را جذب کنند و درآمد خود را باز هم بیشتر کنند.

به همین دلیل هر روز سیستم و نرم افزارهای خود را بهبود می بخشند تا افراد بیشتری بتوانند با سرمایه های کوچکتر و سهولت بیشتر در بازار فارکس واقعی معامله کنند.

به علت پرتعداد شدن نجومی شرکت کنندگان در این بازار کنترل نتایج این معاملات از نقطه نظر حسابداری آن به کار بسیار سنگینی تبدیل شد و بانکها و شرکتهای معتبر و بزرگی که تسویه حساب روزانه این حجم نجومی معاملات را عهده دار هستند مجبور شدند با شرکتهای کوچکتری وارد گفتگو شوند تا ارتباط با این حسابهای کوچک و پر تعداد را به عهده بگیرند.

امروز بازار فارکس واقعی بالاترین حجم معاملات در جهان را دارد. معاملات ارزها در بازارهای مالی دیگر با قوانین معاملات آتی به دلیل شفافیت و سادگی آنها و اعتبار بالای بازار های مالی آتی که اغلب توسط دولتها تضمین می شوند و تعبیه امکان تحویل ارزها و کالاها که از قبل چگونگی و زمان و مکان آن در متن قرارداد آتی ذکر شده است نبز به همان اندازه در جهان محبوب هستند و خواهند بود.

بازارهای آتی نیز امروز با استفاده از اینترنت و همین نوع نرم افزارها قابل دسترسی برای عموم می باشند و با توجه به مبانی حقوقی قویتر و شفافتر توسط بسیاری از معامله گران ترجیح داده می شوند.

مطلب دیگری که باعث محبوبیت معامله ارزها در قالب قراردادهای آتی در مقایسه با مدل اسپات آن می شود مسئله بهره شبانه است که اکنون به آن می پردازیم.

در بازار فارکس واقعی با سپردن یک ودیعه که برای بروکر می فرستید و بروکر موظف است آنرا به حساب بانکی آن بانک که کار تسویه روزانه حسابها را به عهده دارد (تحت کد حساب کارگزاری شما) واریز کند شما می توانید مبلغ معینی از یک ارز را در مقابل یک ارز دیگر به نرخ برابری آن در همان لحظه رزرو کنید.

اگر قبل از پایان روز خرید خود را با یک فروش به همان مبلغ (یا به عکس فروش خود را با یک خرید به همان مبلغ) تسویه کنید تفاوت قیمت خرید و فروش تنها عددی است که ودیعه شما را تغییر می دهد.

ولی اگر این کار را انجام ندهید قانونا باید ظرف 48 ساعت بقیه پول لازم برای انجام این معامله را پرداخت کنید و ارز خریداری شده (فروخته شده) را تحویل بگیرید (تحویل دهید) چرا که این یک معامله واقعی است. اما اکثریت معامله گران چنین قصدی ندارند. برای اجتناب از این مشکل بهره شبانه در این سیستم تعبیه شده است.

وقتی شما ارزی را می خرید به دلیل واقعی بودن این معامله درست مثل اینست که آن بانک این پول را در اختیار شما قرار داده است و اگر آنرا فروخته اید درست حکم این را دارد که شما این پول را در اختیار آن بانک قرار داده اید. در همه بانکها در خارج از ایران وقتی بانک به شما پول می دهد از شما بهره می گیرند و وقتی شما پول خود را در بانک می گذارید به شما بهره می دهند.

با این تمهید شما عملا می توانید ارز خریداری (فروخته) شده را به مدت نامحدود با همان ودیعه نگه دارید. این در مورد معامله ارزها در قالب قرارداد آتی و به دلیل آنکه قرارداد آتی زمان تحویلش تاریخی در آینده است (مثلا 10 روز یا 3 ماه بعد) و الزام تحویل فوری ایجاد نمی کند مطرح نیست. البته می توان در مورد مدل اسپات از طریق کارگزار ترتیبی داد تا شما مشمول بهره نشوید و بهره را کارگزار پرداخت کند و شما بابت این خدمت کارمزدی به کارگزار خود بپردازید (مشابه نحوه عمل بانکهای خودمان) ولی این حقیقت به هر صورت وجود دارد و حداقل حسابداری قضیه را کمی پیچیده تر می کند.

پس این مطلب که فارکس واقعی به فرم اسپات یا معاملات ارزها خارج از بورس یا (Off Exchange) هستند با این تعبیر درست است (فقط در مورد مدل اسپات آن و با صرف نظر از حجم عظیم آن در بورس های آتی) زیرا در تالار یک بورس انجام نمی شوند بلکه روی رایانه مرکزی این سیستمهای الکترونیک ( ECN = Electronic Currency Networks) انجام می شوند.

ولی با توجه به توضیحات بالا این سیستم خود عملا یک بازار یا همان بورس است که دارای قوانین بسیار مشابهی با بورس های دیگر و مکان فیزیکی است و با شبیه سازی بازار توسط یک شرکت که طرف مقابل همه معامله گران قرار می گیرد هیچ ارتباطی ندارد. حتی بورس DGCX هم کلیه معامللاتش روی یک رایانه مرکزی که در ساختمان شماره 2 اعمار بیزنس پارک واقع در بزرگراه شیخ زاید دوبی قرار دارد اتفاق می افتد ولی کسی برای انجام معاملات حضورا به این ساختمان مراجعه نمی کند چرا که این بورس صد در صد الکترونیک است و فاقد تالار.

پس از این نقطه نظر یک سیستم الکترونیکی یا همان ECN است که ارزها و همینطور کالاها مثل نفت و طلا (به دلیل فیوچرز بودن) از طریق پلتفرمهای متنوعی که به آن اتصال دارند را با سرمایه های کمتر از آنچه در بورسهای شیکاگو یا نیویورک لازم است بطور آنلاین قابل معامله نموده است .

معاملات سهام شرکتها در بازارهای سهام (Stock Markets or Stock Exchanges)

معامله در این بازارها هم از مدل اسپات پیروی می کند یعنی شما کل ارزش سهام شرکت مزبور را در لحظه معامله می پردازید و صاحب آن تعداد سهام (درصدی از آن شرکت) می شوید.

در اینجا هم مثل سایر بازارها هر دو طرف خریدار و فروشنده باید این کار را از طریق کارگزار خود انجام دهند و کارگزار و بازار در سود و زیان معامله گران دخالتی ندارند بلکه درآمدشان از یک کمیسیون در هر معامله برای ارائه این خدمات است و اصولا این مطلب یکی از مهمترین دلایل محبوبیت بازارها است.

چون بازار سهام در ایران سابقه طولانی دارد و منابع زیادی برای مطالعه و استید متعددی برای مشاوره به فارسی وجود دارند این مبحث را کوتاه نگه می داریم و فقط به این اشاره بسنده می کنیم که خود سهام شرکتها و همینطور چیزی به نام ایندکس که در واقع سبدی از یک تعداد سهام منتخب می باشد در بازارهای آتی به فرم قرارداد آتی یا همان فیوچرز ( Futures ) معامله می شود که در اکثر کشورهای منطقه خاورمیانه تا کنون قابل دسترسی نبوده است. فیوچرز سهام به دلیل بوجود آوردن امکان فروش قبل از خرید (Short Selling ) در مواقع افت قیمتهای سهام به سرمایه گزاران امکان کنترل ریسک (Hedge) را می دهند.

معاملات آتی و اختیار و اسپرد ماهها و استراتژی های چند پایه در بازارهای فیوچرز

Futures , Options , Calendar Spreads and Multi-Legged Strategies in Futures Exchanges


بازارهای آتی یا فیوچرز تنها بازارهائی هستند که در آنها می توان همه چیز را بطور واقعی و کاملا قانونی و از طریق یک بروکر و احتمالا روی فقط یک پلتفرم معامله کرد.

در مورد ارزها اشاره شد که چند سیستم الکترونیکی که به بانکها اتصال دارند یک راه دیگر برای معامله ارزها به شکل آنلاین (روی اینترنت) و به فرم اسپات هست ولی در مورد کالاها این کار برای بانکها امکان پذیر نیست. در مورد معامله ارزها به فرم اسپات در صورتی که خریدار یا فروشنده تصمیم به تحویل دادن (تحویل گرفتن) بگیرد مسئله به یک حواله بانکی ساده تبدیل می شود و بانکها همیشه در خزانه خود ارزهای مختلفی را انبار دارند.

ولی در مورد کالاها مثلا طلا یا شکر تهیه و نگهداری و تحویل و کنترل کیفیت و کمیت و استاندارد و .... مطلب را بسیار پیچیده تر می کند. برای کالاها به فرم اسپات چنین سیستمی که بصورت آنلاین قابل معامله باشد به این دلائل اصلا وجود خارجی ندارد. تصور کنید که یک تریدر 10 لات نفت را بخرد و به هر دلیل تصمیم به تحویل گرفتن آن بگیرد. اگر هر لات آن 1000 بشکه باشد برای این تحویل کالا به کشتی تانکر نیاز هست! و کل قضیه هم باید در 48 ساعت یا به هر صورت در یک مدت زمان کوتاه و معقول ختم شود. این کار عملی نیست.

حال ممکن است کسی بگوید اصولا چرا باید چنین معاملات آنلاین اجبارا بتوانند به تحویل کالا منجر شوند؟

خوب در واقع چنین اجباری وجود ندارد ولی نمی توان منکر شد که در این صورت این صرفا معاملاتی مجازی هستند و در واقع یک شرط بندی و چنین سیستمی هم وجود دارد.

به آن شرط بندی روی اسپرد (Spread Betting) می گویند و آنچه در این سیستم خرید و فروش می شود سی-اف-دی ( CFD = Contract For Difference ) نام دارد که می توان آنرا قرارداد روی تفاوت قیمت ترجمه کرد.

گذشته از مسائل شرعی قضیه که لازم به توضیح زیادی ندارند در این سیستمها هم بازاری که خریداران و فروشندگان در آن جمع شوند و با هم به معامله بپردازند وجود ندارد. اسپرد که تفاوت قیمت پیشنهادی برای خرید و فروش است در این سیستمها توسط فقط یک طرف مقابل ارائه می شود که معایب چنین سیستمی را در بخش اول این مقاله بطور کامل بررسی کردیم.

این سیستم در انگلستان کاملا قانونی است ولی به هر صورت یک شرط بندی است و قمار بدون غل و غش هم یک رویا است. تریدرهای حرفه ای به دلیل عدم شفافیت مکانیزم کشف قیمت در این سیستم با آن کاری ندارند.

پس تنها سیستمی که در آن می توان کالاها مثل طلا و نفت را ترید واقعی کرد سیستم بازار مالی متکی بر قراردادهای آتی است. همانطور که قبلا اشاره شد ارزها و سهام هم در این بازارها قابل معامله هستند. اکنون به بررسی این سیستم می پردازیم. از همه دوستان خواهش می کنیم قبل از ادامه مطالعه این قسمت حتما مطلب تعاریف اولیه را مطالعه فرمایند زیرا بدون دانستن معنی دقیق کلماتی که اینجا استفاده شده اند درک مطلب غیر ممکن است.

آنچه در این بازارها معامله می کنید یک قرارداد است برای تحویل یک "چیز" و قرارداد قابل واگذاری به غیر نیز می باشد.

در این قرارداد کمیت و کیفیت و زمان و مکان تحویل قید شده است. آن "چیز" یا همان مورد تحویل می تواند طلا یا نفت و یا مبلغ مشخصی از یک ارز یا تعداد مشخصی سهام یک یا چند شرکت باشد که به آن دارائی زیر بنای آن قرارداد می گویند.

آنچه با این دارائی زیربنا معاوضه می شود معمولا دلار است ولی در مورد ارزها آن جفت ارز با هم معاوضه می شوند. چون زمان تحویل دارائی زیربنای قرارداد در آینده است (10 روز یا 3 ماه بعد به عنوان مثال) پس اگر قبل از خرید آنرا بفروشید ( Short Selling ) تا رسیدن زمان تحویل آن ملزم به تحویل آن نمی شوید پس این یک بازار دو سویه است که هم از بالا رفتن قیمت و هم از پائین آمدن در آن می توان سود برد.


حتی اگر زمان تحویل آن هم نزدیک شود و شما مایل به خروج از پوزیشن نباشید می توان آنرا به قرارداد تحویل ماههای بعدی منتقل کرد. یک خرید و یک فروش روی هر قرارداد تعهد شما را صفر می کند (از پوزیشن خارج می شوید) و می توان روی هر چیز (طلا و یا یورو برای مثال) بطور همزمان در قرارداد تحویل در یک ماه شورت و روی قرارداد تحویل همان چیز در یک ماه دیگر لانگ باشید (همان هدج). با سپردن یک ودیعه نزد کارگزار شما می توانید ترید کنید پس لورج دارد و پس از گرفتن پوزیشن می توانید هر چقدر که بخواهید آن را باز نگه دارید و یا آنکه هر وقت بخواهید آنرا ببندید.

سود و زیان پوزیشن به طور لحظه ای محاسبه و به دارائی تریدر اعمال می شود. بروکر مسئول حسابداری شماست و در آمدش از یک کمیسیون توافقی است که فقط وقتی شما ترید می کنید به آن تعلق می گیرد. فیوچرز روی پلتفرمهای آنلاین به شکل دستی و یا با دادن فرمول به طور اتوماتیک قابل معامله است. فاندامنتال و تکنیکال آن با اسپات یکی است و بهره شبانه هم ندارد.


دوستانی که تجربه تریدشان در فارکس متا تریدری بوده است با خواندن مطالب بالا به سادگی متوجه می شوند که نحوه ترید کردن در این سیستم با آنچه قبلا می کردند هیچ تفاوتی ندارد.

البته طرف همه معاملات در این سیستم دیگر بروکر نیست بلکه مشتریان بروکرهای دیگر می باشند. پس اگر کسی ضرر کند بروکر او سود نکرده. بروکر چون درآمدش فقط از کمیسیون است مایل است شما بیشتر ترید کنید پس هرچه در توان دارد به کار خواهد برد تا شما در معاملات خود موفق تر باشید.

پولی که شما می فرستید توسط بروکر به حساب بانکی اتاق پایاپای بورس (در مورد سیستمهای الکترونیکی بین بانکی به بانک شرکت مسئول تسویه حسابها) واریز می شود و تحت کد حساب کارگزاری شخصی شما نگهداری می شود و توسط بورس و بانک تضمین شده است. در مورد سلامت کار دیگر توضیحی لازم نیست.

نحوه محاسبه مارجین یا همان ودیعه لازم برای هر یک لات پوزیشن قبلا روی سایت ( در صورت نیاز به بخش دانشکده سایت مراجعه کنید) توضیح داده شده و اینجا بطور خلاصه اشاره می کنیم که این مبلغی است که توسط بازار (در مورد اسپات ارزها توسط بانک شرکت مسئول تسویه معاملات) از طریق یک شرکت ثالث (بروکر) از همه شرکت کنندگان در معاملات به امانت اخذ می شود تا ضمانت اجرائی معاملات را تضمین کند. وظیفه بروکر در مقابل بازار آنست که اجازه ندهد زیان هیچ تریدری از سود او بیشتر شود. پس مارجین شما به سادگی ضمانت اجرائی قرارداد است و بازار یا بروکر به هیچ کس اعتبار نداده است در حالی که لورج هم وجود دارد.

قراردادهای فیوچرز به دلیل داشتن ارزش حقیقی و قابلیت واگذاری خود می توانند به نوبه خود دارائی زیربنای قراردادهای دیگری هم باشند. قراردادهای اختیار OPTION و قراردادهای تفاوت ماهها CALENDAR SPREAD از این جمله اند

این ابزارهای مالی بسیار جالب تا کنون در ایران حتی معرفی هم نشده اند که شاید یکی از دلائل آن عدم وجودشان روی پلتفرمهای شبیه ساز بازار است که فضای آنلاین تریدینگ کشور را تصرف عدوانی کرده بود.

در مورد Option با پرداخت یک مبلغ معین در زمان خرید قرارداد که به آن Premium یا حق اختیار می گویند و در صورت حرکت قیمت در جهت پیش بینی شده شما صاحب یک پوزیشن فیوچرز می شوید که با خارج شدن از آن (خرید اگر شورت باشد و فروش اگر لانگ باشد) سود میبرید و این سود می تواند نامحدود باشد. در صورت حرکت قیمت در خلاف جهت مورد علاقه تریدر ضرر حداکثر به همان حق اختیار محدود می باشد. حال تجسم کنید با ترکیب پوزیشن های آتی و اختیار چه استراتژی های متنوعی برای ترید می توانند حاصل شوند. ( که هدف این است روی این قضیه به صورت مفصل بحث و گفتگو کنیم )

اسپرد ماه ها با یک کلیک شما را صاحب دو فیوچرز (روی یک جفت ارز مثل یورو/دلار یا یک کالا مثل طلا) می کند که همیشه یکی از آنها شورت و دیگری لانگ است.

توجه داشته باشید که این دو پوزیشن همیشه روی دو قرارداد با ماه تحویل متفاوت است (مثلا طلای تحویل ماه دسامبر و طلای تحویل ماه فوریه) و به همین دلیل ریسک خیلی کمتری در مقایسه با یک پوزیشن فیوچرز دارد و به همین دلیل مارجین کمتری نیز لازم دارد. مثلا اسپرد طلای DGCX را می توان با یک مارجین 500 دلاری با آرامش خاطر از بابت کال شدن پوزیشن گرفت. قیمت تحویل ارزها و یا کالاها در ماههای مختلف با هم تفاوت دارند

و این تفاوت هم درست مثل اسپرد خود فیوچرز نوسان های کوچک و آرامی دارد که با تشخیص محدوده این حرکت Range و نقاط صحیح ورود و خروج Signal آن از آن سود می برند و با توجه به مارجین پائین آن برگشت سرمایه جذابی دارند.

استراتژی های چند پایه با یک کلیک شما را صاحب چند (از نظر تئوری تعداد نامحدود) فیوچرز می کنند که می توانند روی ارزها و کالاهای مختلف و شورت یا لانگ باشند.

چنین استراتژی هائی توسط خبرگان بازارها طراحی و حتی از طریق فرومهائی مثل Strategy Exchange روی سایت شرکت استراتژی رانر قابل خرید و فروش هستند که شاید جالب باشد سری به آن بزنید.

شما خودتان هم می توانید استراتژی طراحی کنید در این مورد فعلا وارد جزئیات بیشتری نمی شویم زیرا مطلب برای اکثر عزیزان کاملا تازگی دارد و در صورتی که به چنین امکاناتی علاقمند هستید شاید بهتر باشد از اساتید خود و صاحب نظران بازارهای مالی بخواهید در آموزش و طراحی چنین استراتژی های ترید به راه اندازی دوره های آموزشی کمر همت ببندند زیرا استراتژی های چند پایه عملا ترکیبات نا متناهی بوجود می آورند که یک مقوله تحقیقاتی در جهان است.

اما برای شروع و استفاده از تبحر مثال زدنی که در طول سالها در ترید روی پلتفرمهای شبیه ساز حاصل تریدرهای ایرانی شده فیوچرز کاملا آشنا و تکنیک ها و روشهای ترید آن تقریبا با آن پلتفرمها یکی است که با چند ساعت صرف وقت و حوصله و آموزش طرز کار یک پلتفرم متصل به بازار می توانید بطور دستی انجام دهید. ترید اتوماتیک نیز با نوشتن الگوریتم (منطق آن) روی پلتفرمهای بازار به سادگی انجام پذیر است.

حس ترید کردن در یک بازار واقعی که در آن رقیب شما نمی داند نقاط ورود و خروج مورد نظر شما کجاست مسلما تجربه لذتبخشی خواهد بود.

با کلیک کردن اردر به قیمت بازار (Market Order) در عرض یک دهم ثانیه (زمان لازم برای رسیدن کلیک شما به رایانه مرکزی بورس) بهترین قیمت بازار را تصاحب کنید و ریکوت (Re-quote) را برای همیشه از خاطره خود محو نمائید.

اردرهای تیک پرافیت (Take Profit) و استاپ لاس (Stop Loss) خود را بدون واهمه از اینکه آنها را رقیب شما ببیند و با خیال راحت بالا و پائین اردرهای خود قرار دهید. این حق شماست.

پس می بینیم که سیستم فارکس متاتریدری اگرچه در نگاه اول به ترید واقعی در بازار بسیار شبیه است (در واقع کار زیادی برای ایجاد این تشابه روی آن انجام شده) ولی در واقع به منظور سود آنطرف طراحی شده و نه سود تریدرها و به همین علت هرگونه مقایسه آن با سیستم ترید واقعی در بازار اصولا کار عبثی است.

همانطور که کسی آهن را با طلا مقایسه نمی کند چون شاید بشود گفت هر دو فلز هستند ولی ماهیتا با هم فرق دارند. هیچ شخص عاقلی پژوی 206 را با تانک چیفتن مقایسه نمی کند اگرچه هر دو مکعب مستطیل های فلزی هستند که چند نفر می روند داخلش و راه می رود! ولی یکی وسیله نقلیه است و برای سهولت تردد و دیگری وسیله جنگی است و برای تخریب و آدمکشی ساخته شده است. پژوی 206 را می توان با زانتیا مقایسه کرد و مثلا گفت که این یکی زیباتر است و آن یکی موتورش قویتر.

تانک چیفتن را باید با تانک تی 72 مقایسه کرد و می شود گفت که مثلا این یکی توپش قویتر است و آن یکی زرهش. ولی اگر کسی چیفتن را با پژو به مقایسه می گذارد یا فرق این دو را متوجه نشده و یا شاید چون خودش سوار تانک است می خواهد وانمود کند که آنرا برای رفتن سر کارش خریده است و نه به منظور دیگر که البته درست است چون این هم یک کار است!!!

امیدواریم با این مقاله اکثر ابهاماتی که وجود داشت روشن شده باشند و دیگر نیازی به صحبت در باره فارکس متاتریدری نباشد و این مقوله را با حرفی که شروع کردیم به پایان می بریم که: با توجه به سابقه طولانی سیستمهای شبیه ساز بازار در خلا بازارهای مالی و فارکس حقیقی در کشورمان بدون مطرح کردن این بحث به شکلی که ارائه شد امکان صحبت با شما عزیزان در باره ترید واقعی در بازارهای مالی واقعی و فارکس حقیقی از ابتدا وجود نداشت.

نویسنده : دریس زاده